وبلاگ

همانطور که قبلاً اشاره شد، چسبندگی و انسجام مکانیسم های اصلی چسب ها هستند. صرف نظر از نوع و طراحی، همه چسب ها با همین ویژگی های اساسی کار می کنند، که برهمکنش های بین چسب، بستر ( که پس از اعمال چسب به آن چسبنده نیز می گویند) و سطح زیرلایه را به وجود می آورند.

چسبندگی

چسبندگی معیاری از نیروهای جاذبه ای بین دو بستر مختلف است که آنها را به یکدیگر متصل می کند.  با محاسبه سطح چسبندگی نشان داده شده توسط یک چسب، می توان استحکام اتصال ایجاد شده بین چسب و زیرلایه به دست آورد و با اندازه گیری نیروهای چسبنده، استحکام باند را تعیین کرد.

چندین نظریه برای تعریف و توصیف این ویژگی و مکانیسم های اساسی چسب ها ایجاد شده است، اما هیچ نظریه واحدی هنوز به طور دقیق و جامع چسبندگی را در طیف گسترده ای از چسب های موجود توضیح نداده است. برخی از رایج ترین نظریه های چسبندگی عبارتند از:

• جذب سطحی : تئوری جذب بیان می کند که چسبندگی از تماس بین مولکولی بین سطوح دو ماده (یعنی بین چسب و بستر) ناشی می شود. نیروهای جذبی ناشی از تماس – به عنوان مثال، پیوندهای شیمیایی، نیروهای واندروالس و غیره – دو بستر را در کنار هم نگه می دارند.
• در هم تنیدگی مکانیکی : تئوری درهم تنیدگی مکانیکی بیان می‌کند که چسبندگی ناشی از جریان چسب به داخل و اطراف حفره‌ها و برآمدگی‌های سطح هر دو لایه است. پس از سفت شدن، چسب به صورت مکانیکی دو بستر را در کنار هم نگه می دارد.
• Interdiffusion : تئوری interdiffusion بیان می‌کند که چسبندگی ناشی از انتشار مولکول‌ها به داخل و بین چسب و بستر(ها) است. در برخی موارد، جذب مولکول های چسب به سطح(های) بستر(ها) می تواند منجر به یک واکنش شیمیایی شود(مانند ذوب شدن). انتشار مولکول ها و متعاقب آن سخت شدن چسب منجر به تشکیل پیوندی بین چسب و بستر(ها) می شود که به طور موثر این دو بستر را به هم متصل می کند.
• جاذبه الکترواستاتیکی : تئوری جاذبه الکترواستاتیک بیان می‌کند که چسبندگی ناشی از ایجاد نیروهای الکترواستاتیکی در نقطه تماس (یعنی سطح مشترک) بین چسب و زیرلایه متفاوت است. این نیروها در برابر جدایی مقاومت می کنند(اگر موقتی باشد) که یک اتصال بین چسب و لایه ها و در نتیجه بین دو بستر ایجاد می کند.

انسجام

انسجام معیاری از نیروهای جاذبه درون یک ماده است که آن را کنار هم نگه می دارد. این مقدار می تواند به استحکام پیوند بین اجزای چسب یا اجزای زیرلایه اشاره داشته باشد. برخی از عواملی که ممکن است بر خواص چسبندگی چسب تأثیر بگذارد، پیوندهای شیمیایی و بین مولکولی بین اتم های اجزای چسب و اتصال عرضی مولکول ها (از زنجیره کوتاه به زنجیره بلند) است. در یک چسبنده، پیوستگی به طور مشابه نقشی بین اتم‌ها و مولکول‌هایی که ماده را تشکیل می‌دهند، ایفا می‌کند.

حالت های شکست چسبنده و منسجم

در بیشتر موارد، شکست یک باند چسب را می توان به دلیل مشکل خود چسب، از نظر خاصیت چسبندگی آن، نسبت داد. با این حال، شکست منسجم در داخل چسب نیز می تواند باعث از بین رفتن باند چسب شود و مکانیسم های اساسی چسب ها ممکن است از بین برود.

• شکست چسب در نتیجه ناتوانی در ایجاد پیوند کافی بین چسب و چسبنده رخ می دهد. به عنوان مثال، زمانی که دو زیرلایه توسط یک چسب متصل شده و سپس جدا شده اند، اگر چسب کاملاً به یک بستر چسبیده باشد و به زیرلایه دیگر متصل نباشد، این یک شکست چسب در نظر گرفته می شود.
• در مورد چسب، شکست چسبندگی زمانی رخ می‌دهد که پیوند چسب به چسبنده، قوی‌تر از پیوند بین اتم‌ها و مولکول‌های چسب باشد. به عنوان مثال، با جدا شدن هر دو چسبنده، اگر مقداری از چسب روی سطح هر دو لایه باقی بماند، این یک شکست درونی چسب در نظر گرفته می شود .
• در مورد چسبنده، شکست چسبندگی زمانی رخ می‌دهد که پیوند ایجاد شده توسط چسب بین  دو سطح چسبنده از پیوند بین اتم‌ها و مولکول‌های زیرلایه قوی تر باشد. این وضعیت – که از آن به عنوان شکست درونی چسبنده یاد می شود، معمولاً در نقطه اتصال ایجاد شده بین بسترها رخ می دهد و  چسب به صورت دست نخورده باقی می ماند در حالی که خود بستر دچار افت ساختاری می شود. یعنی دچار شکستگی یا فرسودگی می شود

برای مشاهده محصولات چسب و انواع درزگیرها به فروشگاه کالامهر مراجعه کنید. شرکت بازرگانی کالامهر ، بزرگترین واردکننده چسب و درزگیر در خدمت شماست.